Finale NKS 2005-2006

Finale NKS

Bij de aanvang van ons eerste volledige seizoen NKS eind 2005 hadden we ons tot doel gesteld om binnen de eerste 20 te kunnen eindigen, en natuurlijk om een finale ticket te behalen. Het werd een seizoen met ups en downs, dan weer konden we tevreden zijn over het behaalde resultaat, de volgende wedstrijd werd er dan weer eentje om vlug te vergeten ondanks dat we dan de week er voor bij het voorvissen soms meer dan bevredigende resultaten hadden behaald. We hebben momenten gekend waar we bijna totaal in zak en as zaten omdat net bij die wedstrijd onze verwachtingen hoog lagen door de goede resultaten vooraf.

Maar een wedstrijd bleek toch nog net iets speciaals te zijn, er zijn natuurlijk het grote aantal deelnemers die je keuzes van stekken soms beperken. Je dacht om aan boei 33 te gaan liggen om dat je daar de week ervoor behoorlijk had gevangen, maar met onze 25pk komen we er net aan als er al een stuk of 6 aan het vissen zijn. Niet dat het daaraan ligt hoor, maar soms kan het toch wel een klein verschil maken. De wedstrijd waar we dan ons finale ticket behaalden was weer van een ander kaliber, de Andelse maas stond op het programma, de week ervoor weerom gaan voorvissen onder barslechte omstandigheden, koning winter gaf zich niet zomaar gewonnen en zonnige maar koude perioden wisselden af met striemende vlagen van hagel en grote vlokken sneeuw. Dit was enkel voor de winterharde vissers en we hoopten dat het de week erna toch zijn vruchten zou afwerpen, tijdens het voorvissen werd er nauwelijks wat gevangen zodat we wisten dat het een taaie wedstrijd ging worden. De wedstrijd zelf begon rampzalig, na een half uur had maat Steven reeds 2 lossers gehad, en net voor de middagpauze was het mijn beurt, het leek erop dat dit weerom op een sisser ging aflopen, maar in het laatste uur wisten we toch nog 2 maatse vissen te vangen waardoor we ons van een finale plaats konden verzekeren. Na nog een paar behoorlijke resultaten eindigden we dan op een 19 plaats waar we zeker tevreden mee waren.

De finale volgde op een wedstrijd van het Belgisch kampioenschap waardoor het toch wel een vermoeiend weekend zou worden. Voeg daarbij nog te weinig slaap door het doorzakken na het BK en je weet dat we niet fris aan de start kwamen. De geruchten dat er op het water van de Beekse Bergen maar weinig zou gevangen worden door het geringe snoekbaars bestand werd na een paar uur vissen reeds bevestigd. Slechts hier en daar hoorde je een melding van een maatse vis. Omstreeks een uur of 11 krijg ik dan toch een aanbeet om een voorntje dat gepresenteerd werd op de fire ball. Groot was dan ook de ontgoocheling dat net op het moment dat ik de hengel in de hand nam er niks meer gebeurde en tot mijn verbazing moest vaststellen dat mijn aas visje van de fire ball was geplukt. Slecht gemonteerd? , oorzaak houten kop? Wie zal het vertellen, de dag ervoor had ik met dezelfde montage de snoek van 82cm gevangen. Gewoon pech, maar als je bij de prijsuitreiking hoort dat er slechts 7, ja je leest het goed ZEVEN! maatse vissen gevangen zijn denk je toch wel even aan die enige aanbeet terug.

Enfin, locatie en accommodatie waren meer dan in orde, de prijsuitreiking was zeer verzorgd met een lekker hapje toe en drank. De prijzen tafel is om van te dromen en zal ervoor zorgen dat we het volgend seizoen met nog meer inzet aan de wedstrijden zullen beginnen.

Voor de winnaar Luc Coppens proficiat, hij wist ze toch weer te vinden, alleen bijzonder jammer dat zijn vismaat Tom Becquaert, die een heel seizoen in functie van het NKS gevist heeft op het laatste moment werd opzij gezet. Op zijn Hollands gezegd, echt sneu voor die jongen. Ik hoop Tom zeker bij het volgend seizoen weer te zien met een andere vismaat.

Wij zijn er zeker terug want voor ons is in de eerste plaats het vissen en de kameraadschap die je bij het NKS terug vind belangrijker dan het resultaat!!.

Jong geleerd

Jong geleerd.

Voor Xander , zoontje van mijn vismaat Steven was het deze zomer eindelijk zo ver, op een aangename vakantiedag mocht hij mee gaan vissen met papa op het grote water ergens in Nederland waar we lekker de naam niet van verklappen. Van uit België al een leuke trip op zich , ik zou zeggen bijna even leuk als op school reis gaan.

Xander hoort bijna wekelijks de visverhalen van papa en het is dan bijna normaal te noemen dat ook hij uiteindelijk eens een snoek wil vangen. Zoals zovele kleine sportvissertjes is dit bij hen de vis die het meest tot de verbeelding spreekt, grote groene rover , met gevaarlijke tanden die heel sterk te keer gaat als hij aan je hengel hangt te vechten!! , wie droomt daar niet van om er zo eens een te vangen. Als je papa dan over een mooie visboot en de nodige hengels beschikt moet het toch eens lukken !. En ja hoor , na een paar uur vissen was het zo ver en kon Xander zijn eerste snoek drillen en er heel trots mee op de foto gaan.

Onze opvolging lijkt verzekerd zo blijkt en misschien worden Xander , en Tjerk , mijn jonge vismaatje misschien ook wel een team dat aan de NKS en BK wedstrijden gaat deelnemen in de toekomst !!.