Lek NKS

NKS Lek, 11 06 06.

Op 11.06 06 zouden we de Lek bevissen voor het NKS, nu hadden we de kans om te gaan voorvissen en het parcours te verkennen, dus de week er voor op Pinkster maandag trokken we opnieuw naar de rivier. De Lek was geen totaal onbekende voor ons, we hadden er vorig jaar onze eerste wedstrijd aan het NKS mee gedaan en dat was ons nog bij gebleven.

Voorvissen op rivier.

Moeilijke visserij op een sterk stromende rivier met geen al te groot snoekbaars bestand. Althans in deze periode van het jaar, toch hoopten we op beter resultaat dan vorig jaar.

Het voorvissen gaf niet direct hoop, met nauwelijks 2 ondermaatse visjes werd de dag beëindigd, weliswaar onder extreme omstandigheden met de broeierig hete temperatuur als voornaamste negatieve factor en sterke stroming ( geopende stuw) lieten ons toch geloven dat het komende zondag beter zou gaan. Ook de mede vissers die op maandag actief waren hadden het niet best gedaan, dus voor vissen was een maat voor niks.

11.06.06, we waren zover, de vrienden gaven over hun ervaring van de afgelopen dagen niet al te veel positieve signalen zodat we op voorhand wisten dat het een taaie wedstrijd zou worden. Weerom temperaturen van om en bij de 30° noodzaakten ons om onze zonnecrème als eerste in de hand te nemen. We volgden onze op voorhand bepaalde strategie en starten op de stek die we als eerste wilden aandoen. Dat hadden we althans gehoopt, maar de 50pk en meer motoren hadden ons in de start geklopt, we starten dus maar een halte verder. Ik had besloten om met een twister te starten in de hoop tussen de kleine snoekbaars misschien zo wel een of liefst meer maatse vissen te treffen. Vrij vlug kreeg ik 2 aanbeten maar geen van beide kon ik vangen, na een klein uurtje ving ik een eerste ondermaatse snoekbaars wat toch de aandacht onder de ondertussen hoog opgelopen zomerse temperatuur weer aanscherpte.

Geregeld parkeerden we ons kunstaas tussen de stenen van de strekdammetjes die zo de mooie kribben vormden. En toch moest het tegen zo een dam gebeuren, verkassen dan maar, maat Steven werd zowat wanhopig, nog steeds geen beet gehad en dit voor de 4^de visdag op rij. Je begint dan aan alles te twijfelen, er zijn natuurlijk een paar zaken te verklaren waaronder onze nieuwe diepte meters van sponsor Baron marine, met de prachtige Humminbird 947 bij maat Steven en de 537 vooraan zijn we ongelooflijk uitgerust, alleen is het even wennen aan de instellingen en signalen. Daarbij kwam dat om tot op dat moment onverklaarbare reden, er een storing op de dieptemeter kwam bij gebruik van de elektromotor wat het precieze afvissen van talud of krib wel zwaar bemoeilijkten.

Uiteindelijk vingen we kort na de middag nog een ondermaatse snoekbaars en daarmee waren we 1 van de 27 boten zonder maatse vis! .

Toch blijven we erin geloven dat het de volgende keer beter zal gaan, op zulk een taaie wedstrijden leer je wel karakter houden en leer je ook beseffen dat het niet direct aan jezelf en uw techniek ligt, maar dat je ook een klein beetje geluk moet hebben dat de vissen die je vangt net aan de maat zijn en dan word het een heel stuk zonniger.

We hebben dit jaar nog 2 wedstrijden om het beter te doen en toch met enig vertrouwen naar de finale toe te leven.

Dus op naar de Amer met vooral vertrouwen in de tas en hopelijk lukt het daar aardiger.